Op deze pagina
Liefde kent geen grenzen, en dat geldt ook voor relaties. Er is geen ‘one-size-fits-all’ als het gaat om relaties. Een monogame relatie, waarbij twee mensen exclusief voor elkaar kiezen, is misschien wel de meest bekende vorm. 12 Maar wat als dat niet bij je past? Wat als je verlangt naar het verkennen van verschillende soorten relaties?
Hier komt niet-monogamie in beeld. Niet-monogame relaties kunnen vele vormen aannemen, van polyamorie tot open relaties. Het belangrijkste is dat alle betrokkenen open en eerlijk zijn over hun wensen en behoeften.
Als je overweegt om je relatie open te stellen, kan deze gids je helpen bij het navigeren door het proces. We behandelen alles, van wat niet-monogame relaties zijn, tot de verschillende soorten, voordelen en uitdagingen, zodat je kunt bepalen of een niet-monogame relatie iets voor jou is. Klaar om te beginnen met verkennen? Laten we erin duiken.
Wat houdt een niet-monogame relatie in?
Een niet-monogame relatie, in de breedste zin van het woord, is elke relatie die niet de traditionele monogamieprincipes volgt. In een monogame relatie, spreken twee personen af om exclusief voor elkaar te zijn en niemand anders te daten. In een niet-monogame relatie, daarentegen, is er ruimte voor variatie.
Er bestaan talloze vormen van niet-monogame relaties, elk met hun eigen regels en grenzen. Wat voor het ene stel werkt, is misschien niet geschikt voor het andere. Daarom is het belangrijk om te ontdekken welke vorm van niet-monogamie bij jou/jullie past.
Relaties kunnen complex zijn, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. [Ontdek alles wat je moet weten over menselijke relaties, van het begrijpen waarom we ze aangaan tot het verbeteren van je eigen relatie.]
Definitie van een niet-monogame relatie
Een niet-monogame relatie is elke relatie waarin de partners niet exclusief voor elkaar kiezen. Dit betekent dat het stel ermee instemt om te daten, seks te hebben, of zelfs te trouwen met één of meerdere andere personen, als ze dat willen. 7 Daarom zijn niet-monogame relaties het tegenovergestelde van monogame relaties.
Niet-monogame relaties worden soms “ethische niet-monogamie” of “consensuele niet-monogamie” (CNM) genoemd. CNM-relaties worden vaak gestigmatiseerd omdat ze afwijken van traditionele relatie-ideeën. 13 Ze worden vaak gezien als minder moreel, minder toegewijd en minder bevredigend. Deze stereotypering kan voortkomen uit het feit dat mensen CNM-relaties vaak verwarren met ontrouw of vreemdgaan, ook bekend als niet-consensuele niet-monogamie (NCNM).
Het is belangrijk om te benadrukken dat CNM en NCNM niet hetzelfde zijn. In een CNM-relatie zijn alle betrokkenen op de hoogte van en hebben ze ingestemd met de niet-monogame afspraken. In een NCNM-relatie bedriegt één of meerdere partners de anderen zonder hun medeweten of toestemming. CNM is ethisch en consensueel, terwijl NCNM dat niet is.
Mensen die kiezen voor CNM doen dit om verschillende redenen, zoals het verlangen naar nieuwe ervaringen, het gevoel dat ze niet monogaam kunnen zijn, of simpelweg niet beperkt willen worden tot één partner. Veel mensen die CNM beoefenen, ervaren een hoge mate van relationeel welzijn en CNM kan unieke relationele voordelen bieden. 1 2
De evolutie van niet-monogamie
Ondanks de vreemde blikken of oordelen die je mogelijk krijgt van buitenstaanders wanneer je niet-monogamie noemt, is het een feit dat mensen al eeuwenlang niet-monogame relaties aangaan. En deze relaties gaan waarschijnlijk zelfs terug tot onze prehistorische voorouders.
In feite kan monogamie een recentere relatievorm zijn dan we denken. Volgens sommige archeologische schattingen stond bijna 85 procent van de samenlevingen polygamie toe (het hebben van meerdere echtgenoten), en door de geschiedenis heen waren royalty en de elite openlijk betrokken bij polyamoreuze relaties. 14 15
Zelfs als we teruggaan naar onze voorouders, de grote apen - waarmee we een verbazingwekkende 99 procent van onze genetische code delen - hebben onderzoekers ontdekt dat de meeste apensoorten niet monogaam zijn. Onder de meeste van onze primaat neven en nichten, gaven ze voornamelijk de voorkeur aan drie paringsstrategieën: lange termijn, korte termijn, en polygamie. 16 En slechts ongeveer 3 procent van de zoogdieren staat bekend om monogamie te beoefenen. 17
Dus, als niet-monogamie niets nieuws is, waarom heeft het dan zo’n slechte reputatie?
Veel daarvan heeft te maken met de manier waarop de maatschappij altijd dingen heeft gedaan. Voor de langste tijd werd monogamie gezien als de enige “acceptabele” manier om relaties aan te gaan. Zelfs psychologische theorieën en onderzoekers hebben grotendeels gepleit voor monogamie als de enige weg te gaan. Bijvoorbeeld, Erikson’s psychosociale ontwikkelingskader omvat een fase in de jongvolwassenheid, genaamd de “intimiteit vs. isolatie” fase, waar de primaire taak is om een nauwe en toegewijde relatie te ontwikkelen met een ander persoon - met andere woorden, om een monogame partner te vinden. 18
Maar tijden veranderen. In recente jaren is er een groeiende beweging van verschuivende houdingen in Westerse maatschappelijke normen naar niet-traditionele relaties, inclusief premaritale, casual, en buitenechtelijke relaties. 19 20 21 Deze verschuivingen wijzen op een meer tolerante houding ten opzichte van niet-monogamie, die is vergemakkelijkt door de opkomst van sociale media en technologie. 22
De veelzijdigheid van niet-monogame relaties
Iedere niet-monogame relatie heeft zijn eigen unieke set van regels en richtlijnen. Als je overweegt om consensuele niet-monogamie te verkennen, is het essentieel om je te verdiepen in de verschillende vormen, zodat je de juiste keuze voor jou kunt maken.
Hoewel er geen pasklare oplossing is voor consensuele niet-monogamie, kunnen deze relaties enorm bevredigend zijn voor degenen die ervoor kiezen. Dus als je nieuwsgierig bent naar deze alternatieve levensstijl, lees dan verder om meer te leren over de verschillende soorten niet-monogame relaties!
1. Poly-relatie
Een poly-relatie of poly-huwelijk is een relatie waarin de partners meer dan één romantische of seksuele partner hebben. Polyamorie is een specifiek type poly-relatie waarin de partners elkaar openlijk toestemming geven of aanmoedigen om meerdere relaties aan te gaan. 2
In deze relaties wordt romantische liefde en emotionele nabijheid niet beperkt tot één persoon, maar worden ze vaak gezien als iets oneindigs. 3 Polyamoreuze relaties zijn op verschillende manieren gestructureerd, en er is geen enkele juiste manier om het te doen. In sommige gevallen zijn er één of twee “primaire” partners (meestal de centrale of langste relatiepartner) en één of meer “secundaire” partners (vaak bekend als hiërarchische polyamorie) aanwezig. 4
De interesse in polyamoreuze relaties en andere vormen van consensuele niet-monogamie neemt toe in de VS en Canada, en mensen in consensueel niet-monogame relaties rapporteren betere relatiekwaliteiten (bijv. minder jaloezie, hogere seksuele tevredenheid) en unieke voordelen, zoals persoonlijke groei en gediversifieerde behoeftevervulling. 5 2
Voordat je overweegt een poly-relatie aan te gaan, is het belangrijk om een openhartig gesprek te hebben met je partner(s) over je wensen, behoeften en grenzen.
Polyamoreuze relaties worden steeds meer mainstream, maar er is nog steeds veel onduidelijkheid over wat ze zijn en hoe ze werken. Hier is alles wat je moet weten over poly-relaties.
2. Open relatie
Een open relatie is een relatie waarin partners ermee instemmen dat ze seks kunnen hebben, kunnen daten, of relaties kunnen aangaan met andere mensen. Mensen in open relaties behouden meestal emotionele intimiteit binnen een primaire relatie en gaan extra casual en/of seksuele partnerschappen aan. 6
Wanneer het consensueel gebeurt, kunnen open relaties individuen de mogelijkheid bieden om nieuwe dingen te verkennen en verschillende behoeften te vervullen. Open relaties vereisen vaak een hoog niveau van communicatie en onderhandeling om te werken, maar ze kunnen net zo bevredigend zijn als elk ander type relatie.
Het aangaan van elk type niet-monogame relatie kan ontmoedigend zijn, maar het is belangrijk te onthouden dat jij en je partner(s) de enigen zijn die mogen bepalen hoe jullie relatie eruit ziet. Zolang iedereen op dezelfde pagina zit, is er geen verkeerde manier om het te doen.
3. 3-weg-relatie
Een ander veelvoorkomend type niet-monogame relatie is de driewegrelatie, ook wel bekend als een triade of throuple. In deze relaties zijn drie mensen allemaal romantisch en/of seksueel betrokken bij elkaar.
Net als andere soorten CNM-relaties, kunnen triaden vele verschillende vormen aannemen. Sommige triaden betrekken alle drie de partners die seksueel betrokken zijn bij elkaar, terwijl anderen twee partners betrekken die seksueel betrokken zijn en de derde partner die emotioneel betrokken is.
Triaden kunnen ongelooflijk bevredigend zijn, en individuen in deze relaties melden vaak even hoge niveaus van tevredenheid als die in monogame relaties. 7
4. Hiërarchische polyamorie
Hiërarchische polyamorie is een type poly-relatie waarin één of twee “primaire” partners (meestal de centrale of langste relatiepartner) en één of meer “secundaire” partners aanwezig zijn. In hiërarchische polyamorie hebben de primaire partners meestal een sterkere emotionele verbinding dan de secundaire partners. Primaire partners geven ook prioriteit aan hun relatie met elkaar boven hun relaties met secundaire partners. Ze kunnen samenwonen, samen ouders zijn, financiën delen, of andere verplichtingen hebben die secundaire partners niet delen. 8
In deze relatie melden individuen vaak minder stigma en meer tevredenheid, investering, toewijding, en betere communicatie binnen hun primaire relaties. 9
Hiërarchische polyamorie kan voor sommige mensen werken, maar het is niet voor iedereen. Als je overweegt dit type relatie aan te gaan, is het belangrijk om een openhartig gesprek te hebben met al je partners over je wensen, behoeften en verwachtingen.
5. Egalitaire polyamorie
Terwijl hiërarchische polyamorie relaties structureert rond een primaire en secundaire hiërarchie, egaliseert egalitaire polyamorie alle partners. Ook wel niet-hiërarchische polyamorie genoemd, iedereen is op hetzelfde niveau en er is geen primaire of secundaire partner. In hiërarchische polyamorie kunnen primaire partners invloed hebben op de relaties van hun partner met andere mensen, maar in egalitaire polyamorie heb je geen zeggenschap in een relatie die jou niet omvat. 10
Bovendien melden secundaire en tertiaire partners in hiërarchische polyamoreuze relaties vaak lagere tevredenheid in hun relaties, terwijl primaire partners en egalitaire polyamoreuze individuen vergelijkbare niveaus van tevredenheid melden. 8 Mensen in polyamoreuze relaties waren ook meer tevreden en veiliger met niet-hiërarchische partners dan secundaire en tertiaire partners in hiërarchische relaties. 8
Egalitaire polyamorie is een geweldige optie voor mensen die de hiërarchie willen vermijden die vaak wordt gevonden in andere soorten polyamoreuze relaties. Bij het overwegen van dit type relatie, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat iedereen die betrokken is op dezelfde pagina zit en dezelfde verwachtingen heeft.
6. Solo polyamorie
Solo polyamorie is een type poly-relatie waarin een individu meerdere relaties heeft maar niet wil samenwonen of trouwen met een van hun partners. De term solo polyamorie werd bedacht door journalist Amy Gahran in een blogpost getiteld “Riding the relationship escalator (or not)” waarin ze de lift beschreef als “de standaard set van maatschappelijke gebruiken voor het juiste gedrag van intieme relaties” - wat betekent de traditionele levensmarkers van trouwen, kinderen krijgen, en samenwonen. 11
Individuen in solo polyamorie relaties willen vaak de vrijheid om te daten en meerdere mensen te zien zonder de verplichting van een traditionele relatie of het hebben van een primaire partner, hoewel ze zichzelf kunnen zien als hun eigen primaire partner. 11
Er zijn meerdere manieren om niet-monogame relaties te doen, en solo polyamorie is een geweldige optie voor mensen die de flexibiliteit willen om meerdere mensen te daten zonder de verplichting van een traditionele relatie.
7. Swingen
Swingen is een type niet-monogamie waarbij koppels hun relatie openstellen om seksuele ontmoetingen met andere koppels te omvatten. 23 Terwijl sommige koppels misschien alleen swingen met andere koppels die ze kennen en vertrouwen, kunnen anderen swingersfeestjes bijwonen of online platforms gebruiken om nieuwe mensen te ontmoeten. 24
Swingers zijn in recente jaren exponentieel gegroeid, met gegevens uit 2005 die suggereren dat er alleen al in de Verenigde Staten tussen de 4 en 15 miljoen swingers zijn. 25 Swingen kan een geweldige manier zijn voor koppels om wat opwinding toe te voegen aan hun relatie, maar het is belangrijk om ervoor te zorgen dat iedereen op dezelfde pagina zit voordat je de sprong waagt.
Swingen kan net zo intiem zijn als elk ander type relatie, en is bevonden om mogelijk het vertrouwen binnen huwelijksrelaties te versterken, en open communicatie over seksuele behoeften en verlangens. 26
Zoals je ziet, zijn er meerdere om niet-monogamie te doen. Of je nu geïnteresseerd bent in polyamorie, swingen, of iets heel anders, het belangrijkste is om te vinden wat voor jou en je partner (of partners) werkt.
De pluspunten van niet-monogame relaties
Niet-monogame relaties hebben tal van voordelen, en iedereen beleeft deze op hun eigen unieke manier. Ondanks de negatieve associaties die de maatschappij vaak legt op niet-monogamie, hebben deze relaties veel te bieden aan degenen die ervoor kiezen.
Hier zijn enkele voordelen die niet-monogame relaties kunnen bieden.
1. Niet-monogame relaties kunnen je communicatievaardigheden aanscherpen.
Communicatie is een cruciaal onderdeel van elke relatie, en dit geldt nog meer voor niet-monogame relaties. Omdat niet-monogame relaties meer dan één persoon betrekken, is het van belang om effectief te kunnen communiceren met al je partners. 27
Het is interessant om te zien dat veel van de communicatiestrategieën die worden toegepast door mensen in niet-monogame relaties ook de meest effectieve strategieën zijn in monogame relaties. 28 Maar omdat mensen in niet-monogame relaties communicatie als een prioriteit zien, ontwikkelen ze vaak sterkere communicatievaardigheden in het algemeen.
2. Niet-monogame relaties kunnen het vertrouwen vergroten.
Veel mensen denken dat monogamie de enige manier is om jaloezie in relaties te voorkomen, daarom worden CNM-relaties vaak gezien als onmogelijk of gedoemd te mislukken. 29 In tegenstelling tot deze populaire overtuiging, heeft onderzoek aangetoond dat mensen in niet-monogame relaties eigenlijk meer vertrouwen hebben in hun partners dan degenen in monogame relaties. 1
Daarnaast was jaloezie lager bij mensen die consensuele niet-monogamie beoefenden dan bij degenen die dat niet deden. 1 Deze bevindingen suggereren dat hoewel jaloezie een onvermijdelijk onderdeel is van elke relatie, het net zo goed beheersbaar kan zijn in niet-monogame relaties als in monogame relaties. 30
3. Niet-monogame relaties kunnen je helpen meer over jezelf te leren.
Het aangaan van CNM kan mensen helpen meer te leren over zichzelf, hun verlangens en grenzen. Omdat niet-monogame relaties constante communicatie en onderhandeling vereisen, hebben mensen in deze relaties vaak een beter begrip van wat ze willen en nodig hebben van hun partners.
Dit staat in schril contrast met monogame relaties, waar mensen vaak moeite hebben om elkaars definities en criteria voor een succesvolle monogame relatie op elkaar af te stemmen. 31
Het leren over jezelf kan ook het doorbreken van gender-, seksualiteit- en relatie-normen omvatten. 2 Bijvoorbeeld, je zou kunnen ontdekken dat je meer aangetrokken bent tot iemand buiten je gebruikelijke “type” wanneer je jezelf openstelt voor nieuwe mogelijkheden.
4. Niet-monogamie kan helpen om aan je diverse behoeften te voldoen.
Een afname in seksuele tevredenheid is vaak de gemeenschappelijke oorzaak van breuken in monogame relaties. Dit komt omdat mensen in monogame relaties vaak verschillende niveaus van behoefte hebben aan variëteit en nieuwheid. 32
Met andere woorden, één persoon in de relatie kan meer seks verlangen dan de andere, wat kan leiden tot gevoelens van wrok en ontevredenheid. Echter, omdat niet-monogame relaties meer dan één persoon betrekken, kunnen deze behoeften gemakkelijker worden vervuld. In feite waren autonome seksuele motieven en dergelijke motieven positief gelinkt aan seksuele behoeftevervulling, seksuele tevredenheid en relatie tevredenheid onder CNM-individuen. 33
Bovendien verbeterde het hebben van seks met andere mensen voor sommige mensen de primaire partnerschap door de seks tussen hen intiemer of spannender te maken. 34
5. Niet-monogamie kan ontrouw voorkomen.
De algemene perceptie is dat ontrouw waarschijnlijker is in niet-monogame relaties dan in monogame relaties. Dit komt omdat mensen vaak consensuele niet-monogamie verwarren met vreemdgaan, ook bekend als niet-consensuele niet-monogamie. Deze twee concepten verschillen sterk, en ontrouw is eigenlijk waarschijnlijker in monogame relaties dan in consensuele niet-monogame relaties. 1
Dit komt omdat monogame relaties vaak strikte regels en verwachtingen hebben rondom trouw, wat kan leiden tot gevoelens van wrok en frustratie als die regels niet worden nageleefd. Aan de andere kant hebben consensuele niet-monogame relaties meestal veel flexibelere regels, wat het gemakkelijker kan maken voor beide partners om tevreden te zijn met de relatie.
Niet-monogamie, ondanks de vijandigheid van de samenleving, heeft veel te bieden. Deze voordelen suggereren dat niet-monogamie een waardevolle relatiestructuur kan zijn voor degenen die geïnteresseerd zijn in het verkennen ervan.
Als je overweegt om je relatie te openen, of momenteel in een niet-monogame relatie zit, is het essentieel om op dezelfde golflengte te zitten als je partner(s). Dit betekent open en eerlijke communicatie hebben over je behoeften, grenzen en verwachtingen.
De uitdagingen van niet-monogame relaties
Natuurlijk zijn niet-monogame relaties niet perfect. Net als elke andere soort relatie, komen ze met hun eigen set van uitdagingen die moeten worden aangepakt en overwonnen.
Enkele van de meest voorkomende uitdagingen waarmee mensen in niet-monogame relaties worden geconfronteerd, zijn onder andere:
1. Het stigma rondom niet-monogamie
Het stigma rondom niet-monogamie kan het moeilijk maken voor mensen om openlijk over hun relaties te praten met anderen. Over het algemeen zullen mensen vaak aannemen dat monogame relaties bevredigender, gepassioneerder, stabieler en toegewijder zijn dan niet-monogame relaties. 35
Dit stigma kan het moeilijk maken voor mensen in niet-monogame relaties om steun en begrip te vinden bij hun leeftijdsgenoten. Gemeenschap is essentieel voor onze relaties en welzijn, en het gebrek aan gemeenschap kan niet-monogame relaties isolerend en moeilijk te navigeren maken. 36
Bovendien kan het ook moeilijk maken voor hen om relatiepartners te vinden die bereid zijn om een niet-monogame relatie aan te gaan.
2. Niet alle niet-monogame relatietypes zijn gelijk gemaakt
Er is veel diversiteit binnen monogame relaties, net zoals er binnen niet-monogame relaties is. Sommige monogame relaties kunnen ongelooflijk bevredigend zijn voor beide partijen, terwijl sommige de ene partij meer kunnen bevoordelen dan de andere.
Hetzelfde geldt voor niet-monogame relaties. Zoals eerder vermeld, betrekken secundaire en tertiaire relaties vaak verschillende niveaus van toewijding, tijd en energie dan primaire relaties. Dit kan resulteren in secundaire en tertiaire partners die lagere tevredenheidsniveaus ervaren dan primaire partners. 8 Bovendien zijn polyamoreuze mensen vaak meer tevreden als niet-hiërarchische partners dan als secundaire of tertiaire partners. 8
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat niet alle niet-monogame relatietypes gelijk zijn gemaakt. Verschillende soorten niet-monogame relaties kunnen resulteren in verschillende niveaus van tevredenheid voor alle betrokken partijen.
3. Er zijn nauwelijks wettelijke beschermingen en voordelen voor niet-monogame relaties
Omdat niet-monogame relaties niet worden erkend door de wet en zelfs verboden zijn in veel landen, hebben mensen in deze relaties geen enkele wettelijke bescherming. Dit betekent dat als één partner de andere zou bedriegen of misbruiken, het slachtoffer geen enkel wettelijk verhaal zou hebben.
Bovendien missen mensen in niet-monogame relaties ook veel van de wettelijke voordelen die worden gegeven aan monogame koppels. Deze voordelen omvatten zaken als alimentatie, erfrechten en bezoekrechten in het ziekenhuis.
Niet-monogame relaties zijn niet perfect en worden geconfronteerd met uitdagingen die monogame relaties niet hebben. Deze obstakels worden vaak vergroot door het stigma rondom niet-monogamie, evenals het gebrek aan wettelijke beschermingen en voordelen.
Ondanks deze uitdagingen kunnen niet-monogame relaties ongelooflijk lonend en bevredigend zijn voor alle betrokken partijen. Als je overweegt om een niet-monogame relatie aan te gaan, zorg er dan voor dat je je onderzoek doet, open communiceert met je partner(s), en duidelijke grenzen en verwachtingen stelt.
Veelgestelde vragen over non-monogame relaties
1. Hoe weet je of je non-monogaam bent?
Het bepalen of je non-monogaam bent kan een uitdaging zijn, omdat er geen eenduidig antwoord is. De beste manier om dit te ontdekken is door je relatievormen te onderzoeken en te kijken wat het beste bij jou en je partner(s) past.
Je opvattingen over verschillende relatievormen kunnen in de loop van de tijd veranderen, dus het is essentieel om open-minded te blijven en de communicatielijnen open te houden. Het verkennen en experimenteren met nieuwe dingen is een natuurlijk onderdeel van elke relatie, dus wees niet bang om te experimenteren!
2. Zijn non-monogame relaties gezond?
Hoewel monogame relaties vaak het standaard onderwerp zijn in onderzoek naar gezonde relaties, kunnen non-monogame relaties net zo gezond zijn - of zelfs gezonder! - dan monogame relaties. 37
De sleutel tot een gezonde non-monogame relatie is communicatie. Dit zal waarschijnlijk al een prioriteit zijn in je relatie als je overweegt om te openen, maar het is de moeite waard om te benadrukken. In elke relatie is communicatie de sleutel om ervoor te zorgen dat iedereen op dezelfde pagina zit en dat ieders behoeften worden vervuld.
Bereidheid tot compromissen speelt ook een grote rol in het gezond houden van elke relatie. 38 Verschillende soorten relaties werken voor verschillende mensen, dus het is belangrijk om te vinden wat het beste werkt voor jou en je partner(s).
3. Wat is een ethisch non-monogame relatie?
Een ethisch non-monogame relatie is er een waarin alle betrokken partijen hebben ingestemd met de non-monogamie. Dit betekent dat iedereen op de hoogte is van en akkoord gaat met de non-monogame afspraak.
Dit is enorm verschillend van niet-consensuele non-monogamie, wat is wanneer één partner vreemdgaat of anderszins de monogame overeenkomst schendt zonder de kennis of toestemming van de andere partner.
Ethische non-monogamie kan vele verschillende vormen aannemen, dus het uitzoeken wat werkt voor jou en je partner(s) is de sleutel. Enkele veelvoorkomende ethische non-monogame afspraken zijn polyamorie, swingen en open relaties.
4. Waarom kiezen mensen voor non-monogamie?
Mensen kiezen vaak om verschillende redenen voor non-monogame relaties. Enkele van de gebruikelijke redenen vallen meestal in een van de vijf categorieën: autonomie, geloofssystemen, groei en expansie, seksualiteit en relationaliteit. 32
Natuurlijk zijn deze redenen niet wederzijds exclusief - iemand kan een non-monogame relatie aangaan om meer dan één reden! Het is ook belangrijk om te onthouden dat ieders redenen voor het kiezen van non-monogamie anders zullen zijn, dus maak geen aannames over waarom iemand in een non-monogame relatie zit.
5. Hoe gebruikelijk is non-monogamie?
In tegenstelling tot de populaire overtuiging, is non-monogamie eigenlijk heel gebruikelijk! Een enquête uit 2016 onder bijna 9.000 alleenstaande volwassenen in de VS onthulde dat één op de vijf Amerikanen op een bepaald moment in hun leven non-monogaam seksueel gedrag heeft vertoond. Een Canadese enquête leverde een jaar later vergelijkbare resultaten op. 39
Hoewel het onderzoek beperkt is, suggereren deze enquêtes dat non-monogamie gebruikelijker is dan we misschien denken. En deze statistiek zal waarschijnlijk groeien naarmate meer mensen zich comfortabel voelen bij het verkennen van verschillende soorten relaties.
Referenties
- ↑ Conley, T. D., Mastick, J. L., Moors, A. C., & Ziegler, A. (2017). Investigation of consensually nonmonogamous relationships: Theories, methods and new directions. Perspectives on Psychological Science, 12(2), 205–232. me|*text
- ↑ Moors, A. C., Matsick, J. L., & Schechinger, H. A. (2017). Unique and shared relationship benefits of consensually non-monogamous and monogamous relationships: A review and insights for moving forward. European Psychologist, 22(1), 55–71. me|*text
- ↑ Moors, A. C., Ryan, W., & Chopik, W. J. (2019). Multiple loves: The effects of attachment with multiple concurrent romantic partners on relational functioning. Personality and Individual Differences, 147, 102–110. me|*text
- ↑ Barker, M. (2005). THIS IS MY PARTNER, AND THIS IS MY . . . PARTNER’S PARTNER: CONSTRUCTING A POLYAMOROUS IDENTITY IN A MONOGAMOUS WORLD. Journal of Constructivist Psychology, 18(1), 75–88. me|*text
- ↑ Haupert, M. L., Gesselman, A. N., Moors, A. C., Fisher, H. E., & Garcia, J. R. (2017). Prevalence of Experiences With Consensual Nonmonogamous Relationships: Findings From Two National Samples of Single Americans. Journal of sex & marital therapy, 43(5), 424–440. me|*text
- ↑ Barker, M., & Langdridge, D. (2010). Whatever happened to non-monogamies? Critical reflections on recent research and theory. Sexualities, 13(6), 748–772. me|*text
- ↑ Conley, T. D., Ziegler, A., Moors, A. C., Matsick, J. L., & Valentine, B. (2013). A critical examination of popular assumptions about the benefits and outcomes of monogamous relationships. Personality and social psychology review : an official journal of the Society for Personality and Social Psychology, Inc, 17(2), 124–141. me|*text
- ↑ Flicker, S. M., Sancier-Barbosa, F., Moors, A. C., & Browne, L. (2021). A Closer Look at Relationship Structures: Relationship Satisfaction and Attachment Among People Who Practice Hierarchical and Non-Hierarchical Polyamory. Archives of sexual behavior, 50(4), 1401–1417. me|*text
- ↑ Balzarini, R. N., Campbell, L., Kohut, T., Holmes, B. M., Lehmiller, J. J., Harman, J. J., & Atkins, N. (2017). Perceptions of primary and secondary relationships in polyamory. PLOS ONE, 12(5), e0177841. me|*text
- ↑ Labriola, K. (2003). Models of open relationships. me|*text
- ↑ Klein, J. (2022). Does solo polyamory mean having it all? BBC Worklife. me|*text
- ↑ Lee, B. H., & O'Sullivan, L. F. (2019). Walk the Line: How Successful Are Efforts to Maintain Monogamy in Intimate Relationships?. Archives of sexual behavior, 48(6), 1735–1748. me|*text
- ↑ Moors, A. C., Matsick, J. L., Ziegler, A., Rubin, J. D., & Conley, T. D. (2013). Stigma toward individuals engaged in consensual nonmonogamy: Robust and worthy of additional research. Analyses of Social Issues and Public Policy, 13(1), 52-69. me|*text
- ↑ White, D. R., Betzig, L., Mulder, M. B., Chick, G., Hartung, J., Irons, W., Low, B. S., Otterbein, K. F., Rosenblatt, P. C., & Spencer, P. (1988, August). Rethinking Polygyny: Co-Wives, Codes, and Cultural Systems [and Comments and Reply]. Current Anthropology, 29(4), 529–572. me|*text
- ↑ Cashdan, E. (1996), Women's mating strategies. Evol. Anthropol., 5: 134-143. me|*text
- ↑ Brandon, M. (2016). Monogamy and Nonmonogamy: Evolutionary Considerations and Treatment Challenges. Sexual Medicine Reviews, 4(4), 343–352. me|*text
- ↑ Balon, R. (2015, March). Is Infidelity Biologically Determined? European Psychiatry, 30, 72. me|*text
- ↑ Erikson, E. H. (1982). Major stages in psychosocial development. New York, NY: W.W. Norton. me|*text
- ↑ Sprecher, S., Treger, S., & Sakaluk, J. K. (2013). Premarital sexual standards and sociosexuality: Gender, ethnicity, and cohort diferences. Archives of Sexual Behavior, 42, 1395–1405. me|*text
- ↑ Petersen, J. L., & Hyde, J. S. (2010). A meta-analytic review of research on gender diferences in sexuality, 1993–2007. Psychological Bulletin, 136, 21–38. me|*text
- ↑ Kraaykamp, G. (2002). Trends and countertrends in sexual permissiveness: Three decades of attitude change in the Netherlands 1965-1995. Journal of Marriage and Family, 64, 225–239. me|*text
- ↑ Finkel, E. J., Hui, C. M., Carswell, K. L., & Larson, G. M. (2014). The sufocation of marriage: Climbing Mount Maslow without enough oxygen. Psychological Inquiry, 25, 1–41. me|*text
- ↑ Grunt-Mejer, K., & Campbell, C. (2016). Around consensual nonmonogamies: Assessing attitudes toward nonexclusive relationships. The Journal of Sex Research, 53(1), 45-53. me|*text
- ↑ Aguilar, J. (2013). Situational sexual behaviors: The ideological work of moving toward polyamory in communal living groups. Journal of Contemporary Ethnography, 42, 104–129. me|*text
- ↑ Sloan, D. (2005). The ‘lifestyle’—Real-life wife swaps(Vol. 20/20). New York: ABC Studios. me|*text
- ↑ Kimberly, C., & Hans, J. D. (2015). From Fantasy to Reality: A Grounded Theory of Experiences in the Swinging Lifestyle. Archives of Sexual Behavior, 46(3), 789–799. me|*text
- ↑ Montenegro, J. M. (2010). ‘Many partners, many friends’: Gay and bisexual mormon men’s views of non-monogamous relationships. In M. Barker & D. Langdridge (Eds.), Understanding non-monogamies (pp. 134–141). New York: Routledge. me|*text
- ↑ Matsick, J. L., Conley, T. D., Ziegler, A., Moors, A. C., & Rubin, J. D. (2014). Love and sex: Polyamorous relationships are perceived more favourably than swinging and open relationships. Psychology & Sexuality, 5, 339–348. me|*text
- ↑ Perel, E. (2006). Mating in captivity: Unlocking erotic intelligence. New York, NY: HarperCollins. me|*text
- ↑ Visser, R., & McDonald, D. (2007). Swings and roundabouts: Management of jealousy in heterosexual swinging couples. British Journal of Social Psychology, 46, 459–476. me|*text
- ↑ Boekhout, B. A., Hendrick, S. S., & Hendrick, C. (2003). Exploring infdelity: Developing the relationship issues scale. Journal of Loss and Trauma, 8, 283–306. me|*text
- ↑ Wood, J., De Santis, C., Desmarais, S., & Milhausen, R. (2021). Motivations for Engaging in Consensually Non-Monogamous Relationships. Archives of Sexual Behavior, 50(4), 1253–1272. me|*text
- ↑ Wood, J., Desmarais, S., Burleigh, T., & Milhausen, R. R. (2018). Reasons for sex and relational outcomes in consensually non-monogamous and monogamous relationships: A self-determination theory approach. Journal of Social and Personal Relationships, 35(18), 632–654. me|*text
- ↑ Hof, C. C., & Beuogher, S. C. (2010). Sexual agreements among gay male couples. Archives of Sexual Behavior, 39, 774–787. me|*text
- ↑ Burris, C. T. (2013). Torn between two lovers? Lay perceptions of polyamorous individuals. Psychology & Sexuality, 1–10. me|*text
- ↑ MacQueen, K. M., McLellan, E., Metzger, D. S., Kegeles, S., Strauss, R. P., Scotti, R., Blanchard, L., & Trotter, R. T., 2nd (2001). What is community? An evidence-based definition for participatory public health. American journal of public health, 91(12), 1929–1938. me|*text
- ↑ Rubel, A. N., & Bogaert, A. F. (2015). Consensual Nonmonogamy: Psychological Well-Being and Relationship Quality Correlates. Journal of sex research, 52(9), 961–982. me|*text
- ↑ Baker, L. R., McNulty, J. K., Overall, N. C., Lambert, N. M., & Fincham, F. D. (2013). How do relationship maintenance behaviors affect individual well-being? A contextual perspective. Social Psychological and Personality Science, 4(3), 282-289. me|*text
- ↑ Klein, J. (n.d.). Ethical non-monogamy: the rise of multi-partner relationships. BBC Worklife. me|*text
Janet Smith
Janet Smith is een freelance schrijfster die zich specialiseert in psychologie, relaties en daten. Ze heeft altijd gefascineerd geweest door de werking van het menselijk brein en …
Read full bio
